şimdi sokaktan geçenlere sorsanız, 17 yıldır edinmiş olduğum tecrübelerime dayanarak yapacağım tahminlere göre her 10 kişiden en az 4ü "görünmez olmak" isteyecektir.insanların yaradılışında var sanırım alakası olamayan işlere bile burnunu sokmaya çalışmak. istiyoruz ki her şeyi söyleyelim, atıp tutalım, çoğunlukla onaylanan kişi olalım, ortalığı karıştıralım hatta eğlenelim falan ama kimse bizi bundan zerre kadar sorumlu tutmasın.
bütün özgürlükler bizim olsun.
başkalarının özgürlükleri de bizim elimizde olsun hatta!
kimse bize hesap sormasın, bize hesap verilsin.

ya bak şimdi sinirlendim ne diyeceğimi unuttum. hı. işte görünmez olmak istiyoruz falan filan diyodum.

neyse aradan zamanlar geçiyor, bir süre sonra başkaları seni umursamaz oluyor. "sikimde bile değilsin" dercesine bakıyor. sen konuşurken lafını bölüyor, sorularına cevap vermiyor. sonra? oturup zır zır zırlıyorsun. bre kendini bilmez, görünmez olayım diyordun, n'oldu? buyur işte görünmezsin artık tepe tepe kullan hayrını gör? şuan çok sinirlendim. düşündüm ve bir takım insanlara olan sinir katsayımda ivmeli artış yaşadım. ne istediğini bilmeyen insanlardan oldum olası hoşlanamamışımdır zaten.

bu arada "getirmek" fiili "gel-dir-mek"ten türemiş. vay anasını, dünya çok garip.

çok ciddiyim, hayatta en sevdiğim hatta aşık olduğum taptığım insanlar asla tanışmayacağım insanlardır. keşke hiç kimseyle tanışmasam diyorum bazen. oturduğum yerden nefret etmek de istemiyorum kimseden ama elimde değil anasını satayım. zaten bana kalırsa dünyanın en kolay işi nefret etmek. nefret etmekle ilgili bi bölüm olsaydı orayı kesin dereceyle kazanırdım.

tabi siz de beni sevmek zorunda değilsiniz. hatta keşke hiç sevmeseniz.