ne olmak istemiyorum-1

YGS tarihi belli oldu: 27 mart. çok heyecanlı aslında ama ben rahat bir insanım, pek bilmezsiniz. kıyamet kopsa "gençler bi sakin yaea daha kavemi bitiremedim" derim- der miyim- vallaha derim. sınava girerim, sınav bana girer, "bu daha ikinci sınav yaea önümüzdeki sınavlara bakalım" derim. kaderci biri de değilimdir ama neyse ya işte. yükselenim de oğlakmış benim yani 30 yaşından sonra burcumun özelliklerini gösterecemişim-ölünce neredeyse çüş. neyse konumuz bunlar değil.

en sonunda içimi sıkıştırıp presledikten sonra sıkıntıyla yemeden kesilmekten ziyade kendimi daha da yemeye vermeme neden olan şeyin kaynağını buldum ve imha ettim. benden doktor olmaz. konumuzla alakası yok dediğim 1. paragraf aslında konumuzla ilgiliymiş beynimin sistematiğini seveyim. daha lisedeyken böylesine önemli bir sınavım olmasına rağmen azcıcık ders çalışan ben, o çok beklediği caanım üniversite yıllarında da ders çalışmam, fazla da sıkıntıya gelemem; biliyorum. zaten tıp 7 yıl oha. bi de bunun dersanesi var falan. bi de sınıfta kalsam, yok artık deve. TUS'u var bunun yurtdışısı var bunun... ömrümün baharında ayda 15-20.000 TL fazla kazanacağım diye(!!) yıllarımı heba edemem. zaten tıp okusam ya psikiyatr olurum ya jinekolog. psikolojiyle dışarıdan da ilgilenebilirim, diyorum. çocuk doğurtmayla ilgilenmesem de olur ıyk.
sevgili tıp, bu aşk fazla sana, üzgünüm.

ne olmak istediğime gelince... aslında hiçbir şey olmasam da pasta dükkanım olsa ne süper olur. ama türkiyede işler süper olabilitesine göre işlemiyor biliyoruz ki. mimar olacam ben. hem puanı da iyi. cetveldir, renkli kalemlerdir tam benlik. oh rahatlarım valla.

KİMYADAN NEFFFFRET EDİYORUM. bu seneden de nefret ediyorum. liseden de nefret ediyorum.
hayatımın bugününden ve önceki kısmından da nefret ediyorum.